درخشش ستاره کریسمس پس از ۸۰۰ سال در آسمان
تاریخ انتشار: ۱۸ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۵۰۵۶۶
ایسنا/اصفهان یک مدرس و پژوهشگر نجوم گفت: سیارههای مشتری و زحل در شب ۲۱ دسامبر (اول دی ماه) در نزدیک ترین فاصله از هم قرار خواهند گرفت که به ظهور «ستاره کریسمس» معروف است.
عمران مرادی در گفت و گو با ایسنا، با اعلام این خبر، اظهار کرد: سیارات مشتری و زحل از اواخر تابستان امسال در حال نزدیک شدن به هم هستند و در نهایت در شب ۲۱ دسامبر مصادف با شب یلدا در نزدیکی زمین به عنوان یک جرم آسمانی غول پیکر یا «ستاره کریسمس» ظاهر میشوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: این دو جرم به عنوان بزرگ ترین سیارات منظومه شمسی همواره به صورت اجرام درخشان در آسمان قابل مشاهده هستند و امسال در این تاریخ در پدیده ای نادر در نزدیکی هم قرار گرفته و صحنه زیبایی در آسمان خلق می کنند.
این پژوهشگر نجوم با بیان اینکه سیاره مشتری نسبت به زحل به زمین نزدیک تر است، تصریح کرد: این دو سیاره فاصله بسیاری با زمین دارند، اما در این تاریخ به گونه ای در راستای دید ما زمینیان قرار می گیرند که گویی خیلی به هم نزدیک هستند.
به گفته مرادی، به دلیل دوری بیش از حد اجرام آسمانی، چشم ما قادر به تشخیص دوری و نزدیکی اجرام آسمان نیست و همه را در یک صفحه می پنداریم، اما در اصل این اجرام با فاصله های متفاوت از هم در آسمان چیده شده و هر یک در مدار خود در حال چرخش هستند.
وی با تاکید براینکه هم تراز شدن این دو غول منظومه شمسی در کنار یکدیگر در این تاریخ خاص فرصت مناسبی برای عکاسی نجومی و خلق تصاویر زیبا از آسمان شب است، اظهار کرد: از این پدیده تحت عنوان ستاره کریسمس یاد می شود و آخرین باری که این دو سیاره در کنار هم قرار گرفتند، مربوط به ۸۰۰ سال پیش بوده و رویداد بعدی که شاهد همنشینی این دو سیاره هستیم در سال ۲۰۸۰ است که البته دیگر در شب کریسمس نبوده و در اردیبهشت ماه رخ می دهد.
این مدرس نجوم توضیح داد: مقارنه سیارات و اجرام آسمانی پدیده نادری نیست. مُقارنه در ستارهشناسی به همراستا قرار گرفتن دو یا چند جرم سماوی با یکدیگر از منظر زمین میگویند به گونهای که در آسمان در کنار هم دیده شوند.
مرادی تاکید کرد: اما قرار گرفتن این دو سیاره در کنار هم در این تاریخ خاص پدیده ای نادر است که اکنون پس از ۸۰۰ سال تکرار می شود و تقارن آن با شب یلدای ما جذابیتی مضاعف در این شب خواهد بود. در اصل هر ۲۰ سال این پدیده بین سیارات رخ میدهد که اکنون بین مشتری و زحل نادرترین است.
این پژوهشگر نجوم در توضیح ستاره کریسمس، گفت: این ستاره از قدیم مطرح بوده و پیشینیان معتقد بودند در شب تولد مسیح یک ستاره متولد شده است که البته احتمالا بروز این ستاره در آن زمان ممکن است مربوط به عبور یک دنباله دار، انفجار یک ابر نو اختر و یا مقارنه و همنشینی ها بوده باشد که به ستاره کریسمس معروف شده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی علمی و آموزشی نجوم كريسمس مشتري زحل پدیده نجومی شب یلدا ستاره کریسمس دو سیاره
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۵۰۵۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
میدان مغناطیسی زمین ۳.۷ میلیارد ساله است
پژوهشگران دانشگاه آکسفورد و موسسه فناوری ماساچوست (MIT) سابقهای از میدان مغناطیسی زمین را کشف کردهاند که قدمت آن به ۳.۷ میلیارد سال قبل میرسد.
در مورد منشاء میدان مغناطیسی سیاره زمین که ساکنان خود را از بمباران بیامان ذرات باردار ساطع شده از خورشید محافظت میکند، بحثهای مختلف و بلند مدتی وجود دارد.
بدون سپر محافظ زمین که همان میدان مغناطیسی آن است، ذرات باردار یا باد خورشیدی، جو زمین را از بین میبردند.
پژوهشگران برای تعیین زمان شکلگیری میدان مغناطیسی زمین، سنگهای باستانی حاوی آهن را در منطقه ایسوآ (Isua) واقع در گرینلند بررسی کردند.
یافتن شواهدی از منشاء میدان مغناطیسی
بازسازی میدان مغناطیسی زمین تا به امروز چالش برانگیز بوده است، زیرا فرآیندهای مختلف زمینشناسی معمولا نشانههای حفظ شده را تغییر میدهند.
جالب اینجاست که کمربند بالاپوستهای (Supracrustal Belt) ایسوآ استثناهایی دارد. این کمربند بر پایه یک پوسته قارهای قوی تشکیل شده است که سنگها را از فعالیتهای زمینساختی شدید و تغییر شکل محافظت میکند.
سنگهایی که در این منطقه یافت میشوند رازهایی درباره استحکام و پایداری خود دارند. این به این دلیل است که ذرات آهن میتوانند مانند آهنرباهای ریز عمل کنند و شدت میدان مغناطیسی را در طول فرآیند تبلور سنگ حفظ کنند.
طبق بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران، سنگهایی که قدمت آنها به ۳.۷ میلیارد سال پیش بازمیگردد، قدرت میدان مغناطیسی حداقل ۱۵ میکروتسلا داشتند. جالب اینجاست که این میزان شدت در مقایسه با امروزه که قدرت میدان مغناطیسی سنگهای امروزی ۳۰ میکروتسلا است، قابل توجه است.این کشف اولین تخمین از شدت میدان مغناطیسی زمین را ایجاد میکند.
کلر نیکولز پژوهشگر ارشد دانشگاه آکسفورد میگوید: استخراج سوابق قابل اعتماد از سنگهایی با این قدمت بسیار چالش برانگیز است و دیدن سیگنالهای مغناطیسی اولیه هنگامی که این نمونهها را در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل کردیم، واقعاً هیجانانگیز بود. این یک گام واقعاً مهم رو به جلو است، زیرا ما سعی میکنیم نقش میدان مغناطیسی باستانی را در زمان پیدایش حیات روی زمین تعیین کنیم.
احتمال محافظت از اشکال اولیه حیات
یافتهها نشان میدهند که میدان مغناطیسی زمین در طول میلیاردها سال نسبتاً ثابت مانده است. این ثبات، نقش مهمی در پیدایش و تکامل حیات در سیاره ما داشته است.
این تحقیقات همچنین نشان میدهد که باد خورشیدی احتمالاً در دوران باستان بسیار قویتر بوده است. با گذشت زمان، تقویت میدان مغناطیسی زمین ممکن است سطح زمین را از باد خورشیدی محافظت کند.
در نتیجه، اشکال اولیه حیات میتوانستند امنیت موجود در اقیانوسها را رها کرده و به سطح مهاجرت کنند.علاوه بر این، تحقیقات نشان میدهد که ممکن است بر توسعه جو ما نیز تأثیر گذاشته باشد.
این امر توسط انجماد هسته آهنی مایع زمین هدایت میشود. با این حال، تخمین زده میشود که هسته زمین تنها یک میلیارد سال پیش شروع به سخت شدن کرده است که به این معنی است که فرآیندهای مختلفی قبل از این مرحله وجود داشته است.
در بیانیه مطبوعاتی پژوهشگران آمده است: درک بهتر قدرت باستانی و تغییرپذیری میدان مغناطیسی زمین به ما کمک میکند تا تعیین کنیم که آیا میدانهای مغناطیسی سیارهای برای میزبانی حیات در سطح سیاره و نقش آنها در تکامل اتمسفر، حیاتی هستند یا خیر.
این یافتهها در مجله Geophysical Research منتشر شده است.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم