به نقل از «ایمنا»

بابا نوئل؛ از افسانه تا واقعیت

تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۲۴۳۲۷۷

بابا نوئل، این شخصیت مهربان و دوست داشتنی اولین بار در قرن ۱۹ در دنیای افسانه متولد شد؛ ورود او از دنیای افسانه به واقعیت امروزه بخش مهمی از تاریخ و فرهنگ مسیحیان در زمان کریسمس را تشکیل می‌دهد.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بابا نوئل نامی است که با شنیدنش تصویر پیرمردی مهربان با لباس و کلاه قرمز رنگ، چکمه های بلند و ریش سفید در ذهن نه تنها کودکان بلکه بزرگسالان شکل می‌گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پیرمرد مهربانی که کودکان کریسمس را با او می‌شناسند و برای آنها  تداعی کننده هدیه، کاج تزیین شده و از همه مهمتر شور و شعفی است که در زمان کریسمس تجربه می‌کنند.

اما گوشه ای از ذهن همه ما سوالاتی درباره هویت این پیرمرد مهربان وجود دارد که شاید کمتر پیش آمده درباره آن صحبت کنیم. ممکن است بگویید افسانه یا واقعیت چه فرقی می‌کند مهم وجود سرشار از محبت اوست که به همه شور و شادی می‌بخشد. درست است، در واقع همین شخصیت دوست داشتی اوست که از دل افسانه او را متولد کرده و سالهاست که وجودی حقیقی به او بخشیده است.

بابا نوئل ۱۹۷ ساله شد!

 بابا نوئل  در قرن ۱۹ در شعر “A Visit from St. Nicholas” متولد شد. دقیق تر بگوییم برای نخستین بار در سال ۱۸۲۳ شاعری ناشناس به شخصیتی خیالی با نام سانتا (بابا نوئل) در شعرش زندگی بخشید. البته بعدها در سال ۱۸۳۷ کلمنت کلارک مور (Clement Clarke Moore) اعلام کرد که او این شعر را سروده است. سانتا یک پیرمرد تنومند، خوش برخورد با ریش‌های سفید، کلاه و کت قرمز رنگ با خز سفید که گاهی عینک بر چشم داشت ظاهر می‌شود. شخصیت او با کیسه ای پرازهدایا برای کودکان به محبوبیت زیادی در آمریکا و کانادا رسید. این تصویر از سانتا که برای اولین بار در یک شعر به تصویر کشیده شد بعدها توسط کاریکاتوریست‌ها در آثارشان، کتاب‌های کودکان، تبلیغات و برنامه های رادیو و تلویزیون بیش از پیش معرفی شد.

"سانتا لیستی از اسامی کودکان در سراسر جهان را دارد و آنها را بر اساس  رفتارشان دسته بندی می‌کند و در شب سال نو برای آنها اسباب بازی‌هایی کنار می‌گذارد. این هدایا در کارگاهی در قطب شمال،  ساخته می‌شود و شب کریسمس او آن‌ها را با سورتمه ای که گوزن‌های شمالی آن را حمل می‌کنند شهر به شهر می‌برد تا به کودکان  بدهد. محل زندگی بابا نوئل در قطب شمال است و با لبخند دلنشین او، صدایی شبیه به "هو هو هو" به گوش می‌رسد." آنچه گفته شد بخشی از توصیفات کلارک مور در مورد بابانوئل بود. از اولین توصیف بابا نوئل که به شعر “A Visit from St. Nicholas”  برمی‌گردد ۱۹۷ سال می‌گذرد و این آغاز تولد او در دنیای شعر است. همچنین می‌توان گفت این شعر تاثیر شگرفی در تاریخ کریسمس و سنت هدیه دادن مسیحیان به یکدیگر در شب سال نو دارد.

ورود بابا نوئل ازدنیای افسانه به دنیای واقعی

در سال ۱۹۲۷ یک مجری برنامه‌های رادیویی فنلاندی در یک برنامه زنده ادعا کرد که خانه بابانوئل در رووانیمی (Rovaniemi) کشف شده است. اعلام این خبر از یک برنامه رادیویی اولین گام برای ایجاد یک چشم انداز اقتصادی و گردشگری در سال‌های بعد شد. مسئولان در سال ۱۹۸۶ در لاپلند فنلاند با افتتاح دهکده ای آن را سرزمین بابانوئل نامیدند. در حال حاضر دهکده بابانوئل در لاپلند به یکی از پربازدیدترین مکان‌های گردشگری در جهان تبدیل شده. هر ساله در تعطیلات کریسمس گردشگران بسیاری به این دهکده سفر می‌کنند تا بابا نوئل و محل زندگی اش را از نزدیک ببینند. عده ای هم با نوشتن نامه نه تنها در تعطیلات کریسمس بلکه در طول سال با بابانوئل ارتباط برقرار می‌کنند.

تاریخ سازی در زمان حال

امروزه بابا نوئل به یکی از دوست داشتنی ترین شخصیت‌های افسانه ای و تاریخی برای همه مردم به خصوص کودکان تبدیل شده است. شخصیتی که با دادن هدیه به کودکان به آنها درس مهربانی می‌دهد و آن‌ها را به داشتن رفتار نیک تشویق می‌کند. می توان گفت، بابانوئل اکنون بخش مهمی از سنت و فرهنگ دنیای مسیحیت را تشکیل می‌دهد. وارد شدن او از دنیای شعر و ادبیات به دنیای واقعی خود نوعی تاریخ سازی است. حرکتی که شاید به سادگی میسر نباشد اما شدنیست. به گفته میشل فوکو، فیلسوف و تاریخدان فرانسوی، "تاریخ امری تمام شده در گذشته نیست بلکه تاریخ در حال ساخته شدن است. تاریخ، تاریخ اکنون است."

دنیای غرب برای این تاریخ سازی از چند دهه گذشته برنامه دقیق و مشخصی داشته و با این برنامه مشخص امروزه بخشی از لپلاند فنلاد را به دهکده بابانوئل تبدیل کرده، دقیقا به شکل منطقه ای که اولین بار در شعر A Visit from St. Nicholas معرفی شده است. این رویکرد علاوه بر اینکه تاثیر به سزایی در صنعت گردشگری داشته، تاریخ و فرهنگ مردمان ورسوم سرزمین‎ها را شکل داده، به شکلی که محبت کردن و هدیه دادن مسیحیان به دوستان و عزیزان جزء جدایی ناپذیر از رسوم کریسمس شده است؛ چه فرهنگ و آیینی بالاتر از مهرورزی!

کد خبر 402806

منبع: ایمنا

کلیدواژه: بابانوئل فنلاند کریسمس کریسمس 2020 کریسمس 1398 میلاد مسیح شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۲۴۳۲۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سعی کردیم به واقعیت وفادار باشیم / فیلم دفاع مقدس باید برای نسلی که جنگ را یک روز هم ندیده جذاب باشد

حبیب‌الله والی‌نژاد گفت: ما سعی کردیم راوی باشیم و امانت‌دار اگرچه امانت‌داری سخت است چرا که می‌خواهیم درست بگوییم و البته جذاب که این کار سختی است.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حاج حبیب والی‌نژاد که در کارنامه هنری خود آثاری چون «پایان انتظار»، «نیمه پنهان ماه»، «ایستاده درغبار»، «بادیگارد» را ثبت کرده خاطراتش را از عهد اخوت و صیغه برادری رزمندگان آغاز کرد. او در شب خاطره حوزه هنری برای حاضران در سالن سوره شرح داد: پیش از عملیات‌ها عهد و پیمانی بسته می‌شد تا بازماندگان ماموریت‌ها حتی یک ثانیه از لحظات جنگ را برای مردم بازگو کنند. یکی وفای به عهد را با روایتگری  یکی با تصویر باید رویت می‌کرد. من سعی کردم وقایع را به تصویر بکشم ولی اینکه چقدر توانسته‌ام عهد اخوت، برادری و توکل را نشان نشان دهم، نمی‌دانم.

 

او افزود: همه قهرمانان کشورمان فقط توکل کردند و هرکس توکل کرد و به ماجرای کربلا ایمان داشت در این مسیر موفق شد چون مسیر، مسیر سختی است و حتی انتخابش هم سخت است.

حاج حبیب والی‌نژاد اظهار کرد: من توفیق داشتم که در حوزه هنری فیلمبرداری را آموختم بنابراین سعی می‌کردم در میدان لحظات را ثبت کنم. و اما سینما، قاب سینما برای امروز است که به گفته مقام معظم رهبری ما تکلیف داریم به تصویر بکشیم. سختی کار تا اینجاست که چطور آن را تبدیل به فیلمنامه جذاب و دیدنی کنیم. کار ساخت فیلم دفاع مقدس و «آسمان غرب» خیلی کار سختی بود و خیلی از افراد برای تولید آن کمک کردند. من به عنوانسرباز در ارتش با دوستان هوانیز خواستم با عهد اخوتی که بسته‌ایم تنها سه روز از انتخاب، توکل و نبرد شهید شیرودی و دوستانی را که به او کمک کردند، نشان دهیم.

وی ادامه داد: در شرایطی که ارتش عراق از چندمرز سعی کرد وارد کشور شود، شهید شیرودی و همرزمانش عهد اخوت بستند. در آن زمان شرایط سختی وجود داشته و انتخاب حضور در میدان هم انتخاب سخت بوده است. از طرفی عراق محل اسکان نیروهای ایرانی را هم بمباران می‌کرد تا به سرپل ذهاب نروند.

وی با اشاره به اینکه برای ما هم از این دست تصمیم‌ها خیلی زیاد است به زیاد بودن قهرمانان بی‌ادعایی که از جانفشانی‌هایشان صحبت نمی‌کنند و قهرمانان کشور هستند، پرداخت.

تهیه کننده «آسمان غرب» خطاب به حاضران در سالن تاکید کرد: ماجراها و رشادت‌هایی در سینه همرزمان و افرادی که در جنگ حضور داشته‌اند وجود دارد که رفتن سراغ آنها و یددن و شنیدن آنها کار شما است. ما با ساخت «آسمان غرب» قدم اول را برداشتیم و قدم‌های بعد را شما باید بردارد. تمام آنچه در سینه مبارزان و مردان جنگ وجود دارد یک درس برای نسل امروز است تا برای آینده عبرت بگیرید. برای همین هم مقام معظم رهبری فرمودند درباره قهرمان‌ها بگوییم و فیلم درباره آنها بسازیم. شهید شیرودی این قهرمانی را برای سه روز در منطقه سرپل انجام می‌دهد و خوب است که پس از آن را شما بخوانید، ببینید و بگویید.

وی درادامه به خاطرات نیروهای هوانیروز در پادگان ابوذر و شهید شدن هزار ایرانی در یک روز سخن گفت. وی همچنین یادآور شد: فیلم سینمایی «آسمان غرب» درباره سه روز عملیات قهرمانه شهید علی اکبر شیرودی و همرزمانش است.

والی نژاد در ادامه به شرایط سخت ساخت فیلم «آسمان غرب» اشاره کرد و در ادامه از شهید مرتضی آوینی یاد کرد.

وی در پایان سخنانش گفت: با مرتضی آوینی در حوزه هنری و در دوره بعد از جنگ همکاری کردم. آنچه شهید آوینی ساخت در دوره‌ای بود که در بخش تولید روایت فتح بودم و برخی آثار ساخته شد. ما سعی کردیم راوی باشیم و امانت‌دار. اگرچه امانت‌داری سخت است چراکه می‌خواهیم درست بگوییم و البته جذاب که این کار سختی است. ما سعی کردیم وفادار به واقعیت باشیم. فیلم باید برای نسلی که جنگ را یک روز هم ندیده جذاب باشد و در عین حال واقعیت داشته باشد. من از شهید آوینی آموختم و در روایت فتح مستندسازی کردم.